Wanneer je op websites met stockfoto’s zoekt naar ‘autism’, zal een groot deel (zo niet alles) van de resultaten één of meer puzzelstukjes bevatten. Ook hier in Nederland is het puzzelstukje een bekend symbool voor autisme. Zoals bijvoorbeeld ook duidelijk te zien is aan het logo van “Geef me de 5©“. Wat velen echter niet weten, is wat de geschiedenis van dit welbekende symbool precies is.
Het puzzelstukje symbool is in 1963 ontworpen door Gerald Gasson, een bestuurslid van de National Autistic Society (UK). Hij – samen met de rest van het bestuur – was van mening dat autisten leden aan een puzzelachtige conditie:
I have called this talk ‘Perspective on a puzzle piece’ the logo of the Society, and I therefore should give a brief history of it. It was designed by a parent member of the Executive Committee, Gerald Gasson, and the minutes of the Executive Meeting of 14 February 1963 read: ‘The Committee decided that the symbol of the Society should be the puzzle as this did not look like any other commercial or charitable one as far as they could discover’. It first appeared on our stationary and then on our newsletter in April 1963. Our Society was the first autistic society in the world and our puzzle piece has, as far as I know, been adopted by all the autistic societies which have followed, many of which in their early days turned to us for information and advice.
The puzzle piece is so effective because it tells us something about autism: our children are handicapped by a puzzling condition; this isolates them from normal human contact and therefore they do not ‘fit in’. The suggestion of a weeping child is a reminder that autistic people do indeed suffer from their handicap.If, in the future, we can invest in our Society even more thought, effort and commitment, our puzzle piece will, at least in this country, become no longer just a logo on a letterhead but a symbol of hope for autistic people and their families.
Bron: NAS: Perspectives on a puzzle piece – via WaybackMachine
Het puzzelstukje is destijds dus bedacht ter representatie van hoe niet-autisten tegen autisme en autisten aankeken. Een afwijking van de norm. Een tragedie.
Hoewel het hedendaagse puzzelstukje als “autisme symbool” tegenwoordig (gelukkig) geen huilend kind meer bevat, stamt dit puzzelstukje wel uit dat originele logo. Met nog altijd dezelfde boodschap: autisten zijn gehandicapt door een puzzelachtige conditie, wat hen isoleert van normaal menselijk contact en er daardoor niet ‘bij horen’.
Autism Society of America
De Autism Society of America heeft in 1999 het puzzelstukjeslint geïntroduceerd. Tegenwoordig staat dit niet meer op hun website, maar via de WaybackMachine is terug te vinden dat dit lint (volgens hen) de complexiteit van autisme vertegenwoordigt. Het betreffende lint is volledig bedekt met een puzzel-patroon in primaire kleuren:
De (primaire) kleuren die in het puzzelstukjeslint worden gebruikt, zijn ook de kleuren die je doorgaans bij allerlei ‘autisme merchandise’ ziet. Voor de autistische community hebben deze kleuren echter een paternalistische boodschap. Primaire kleuren worden namelijk voornamelijk in uitingen voor kleine kinderen gebruikt.
Ook in de medische wereld wordt er continue over autisten heen gepraat, alsof we mentaal niet capabel genoeg zijn om te weten waar we het over hebben. Niet-autisten zouden zogenaamd meer over autisme weten dan wijzelf.
Autism Speaks
Het meest bekende gebruik van het puzzelstukje komt weg bij de Amerikaanse organisatie Autism Speaks (in de autistische community ook wel Auti$m $peaks genoemd).
The blue Autism Speaks puzzle piece has had a huge influence on raising awareness of autism around the world, which is why we believe it is still a worthy and effective logo. It represents the search for answers that will lead to greater understanding and acceptance of people on the autism spectrum, their diverse challenges, abilities and strengths.
Hoewel er in deze tekst (los van de Person First LanguagePerson First Language is een taalgebruik waarbij de nadruk wordt gelegd op het persoon-zijn, "je bent niet je autisme". Voorbeelden hiervan zijn "personen met autisme" en "ik heb autisme". Zoals de naam van deze website al wel duidelijk maakt, is... Meer lezen →) op zich geen problematische zaken vermeld lijken te worden, heeft Autism Speaks autisme in het verleden een ziekte genoemd. Daarnaast staan ze bekend om uitspraken als “This disease has taken our children away. It’s time to get them back”, dat autisten een last en tragedie zijn, en hebben ze autisme zelf een ‘epidemie’ genoemd.
In hun “I am Autism” campagne heeft Autism Speaks onder andere genoemd dat autisme kinderen van hun dromen zou beroven en dat autistische kinderen “achter een muur” leven.
Het puzzelstukje van Autism Speaks is blauw. Deze kleur is gekozen, omdat mannen vaker een diagnose krijgen. Waardoor het de misvatting dat vrouwen minder vaak of geheel niet autistisch kunnen zijn, in stand houdt.
Ieder jaar in april roepen ze mensen op met “Light it Up Blue” voor “Autism Awareness”. De autistische community is daar een tegenbeweging op gestart met “Light it Up Red or Gold” voor Autism Acceptance.
Het puzzelstukje in het kort
- Het puzzelstukje als symbool voor autisme en het gebruik van primaire kleuren wordt als infantiliserend ervaren.
- Het overheersende gebruik van blauw blijft de mythe voeden dat er eigenlijk alleen autistische mannen zijn.
- Het puzzelstukje impliceert dat:
- Er bij autisten stukken zouden ontbreken, we incompleet zijn.
- Autisme een puzzel is die opgelost moet worden (in veruit de meeste gevallen wordt daarmee gedoeld op ‘genezen’).
Paneel 1 (linksboven): persoon (links) kijkt naar een primair gekleurd puzzelstukje (rechts). Tekst bovenin leest “Why I hate the puzzle piece as a symbol for autism.”
Paneel 2 (rechtsboven): vooraanzicht van de persoon, een blauw puzzelstukje over het rechteroog (links in de afbeelding). Tekst onderaan leest: “I am not missing a piece.”
Paneel 3 (linksonder): de persoon wordt weergegeven op verscheidene puzzelstukjes die door elkaar liggen. Tekst onderaan leest: “I do not need solving.”
Paneel 4 (rechtsonder): de persoon (rechts) kijkt houd een wit paneel vast (links) waarop een regenboog gekleurd oneindigheidssymbool staat en kijkt hiernaar.
Tekst bovenaan leest: “I like the infinity symbol for neurodiversity.”
Tekst onderaan leest: “It is inclusive and represents a broad spectrum of neurological differences.”
- The Ablist History of the Puzzle Piece Symbol for Autism
- More than a logo: how puzzle piece imagery perpetuates stigma and hate towards autistic people
- Autism no puzzle, nothing wrong with us
- The Problem With the Autism Puzzle Piece
- Why you need to stop using the puzzle piece to represent autistic people
- Do puzzle pieces and autism puzzle piece logos evoke negative associations?
