Overprikkeling komt voor wanneer je hersenen binnenkomende prikkels niet goed kunnen verwerken. Op ieder moment krijgen we een flinke hoeveelheid prikkels binnen. Idealiter worden die prikkels automatisch gefilterd, zodat we alleen de belangrijke prikkels (de hoofdzaken) hoeven te verwerken. Wanneer die prikkelverwerking niet (goed) gedaan wordt, staan de onbelangrijke prikkels (de bijzaken) ook in de rij om verwerkt te worden. Waardoor het volume prikkels dat verwerkt moet worden, vele malen groter is. Dit kan komen door simpelweg een overdaad aan gelijktijdige prikkels (acute overprikkeling), maar ook vanwege een hogere gevoeligheid voor een specifiek soort prikkels (of een hogere gevoeligheid voor prikkels in het algemeen).
Wanneer er sprake is van overprikkeling kan dit komen door zintuiglijke overprikkeling (zintuigen gerelateerd), emotionele overprikkeling (emoties gerelateerd), en/of cognitieve overprikkeling (cognitie gerelateerd; waarnemen, denken, onthouden).
Bij zintuiglijke overprikkeling kun je denken aan een (over)gevoeligheid voor licht en/of geluid, maar bijvoorbeeld ook een hevigere pijnregistratie. Bij emotionele overprikkeling voel je emoties (op dat moment) dermate heftig dat je hier overprikkeld van raakt. En bij cognitieve overprikkeling raak je overprikkeld door je eigen gedachten (zoals de snelheid of het aantal gelijktijdige/uiteenlopende gedachten).